یادداشتی کوتاه درباره ماه شعبان

ماه شعبان ماهی منسوب به پیامبر اعظم ^{(صلی الله علیه و آله)} است که ایشان خود فرمودند: «شعبان ماه من است و رمضان ماه امت من‎‎؛ و می فرمودند خداوند ببخشاید و بیامرزد کسی را که با گرامی داشتن حق ماه، من مرا یاری کند» (1). ماه شعبان یکی از سه ماه پر فضیلتی است که هر انسان مؤمنی می‌تواند از آن برای نزدیک شدن به خداوند و پیامبر او بهرمند شود و خود را در چشمه سار این ماه، پاک نماید و به سوی کمال رود و این سخن مولای متقیان امام علی ^{(علیه السلام)} را درباره این ماه پر فضیلت به کار بندد که فرمود: «از آن روز که کلام پیامبر ^{(صلی الله علیه و آله)} را درباره ماه شعبان شنیده ام هرگز روزه آن ماه را از دست نداده ام و اگر خدا بخواهد هرگز نیز آن را از دست نخواهم داد» (2).

از پیامبر گرامی اسلام نقل است که آن حضرت این ماه را روزه می‌گرفت و به ماه رمضان متصل می‌کرد و می‌فرمود: «شعبان ماه من است هر که یک روز از این ماه را روزه بدارد بهشت بر او واجب می شود» (3)
روزه داشتن سه روز پایانی ماه شعبان برای آن‌کسی‌که همه ماه را نتوانسته روزه بگیرد فضیلت بسیاری دارد. شیخ صدوق از حضرت صادق ^{(علیه السلام)} روایت کرده است: «هر کس سه روز پایانی شعبان را روزه بگیرد و آن را به ماه رمضان پیوند بزند خداوند منان پاداش دو ماه روزه پیاپی را به او می‌دهد» (4).


پینوشت ها
(1) - مراقبات فی اعمال السنه ـ ترجمه سید محمد راستگو ـ صفحه 122؛ ثواب الاعمال، ص 127؛ عقاب الاعمال.
(2) - همان.
(3) - مفاتیح الجنان: ص 256 و 257.
(4) - مراقبات فی اعمال السنة: ترجمه حاج میرزا ملکی تبریزی، ص 163 ـ 189.

نام ماه شعبان با ذکر مولا صاحب الزمان گره خورده است. پس با توسل به حضرت مهدی ^(عج)، برای شما سلامتی و امنیت و روزهای خوش مادی و معنوی را در این ماه نورانی از درگاه خداوند سبحان آرزو می‌کنیم... التماس دعا!

 نقل قول  ثبت دیدگاه جدید